Van kindsbeen af voel ik de noodzaak om te schrijven. Maar ja, hoeveel anderen beweren dit ook niet en toch zijn er ‘veel geroepen, weinig uitverkoren’.

Het is geleden van toen ik nog een prille dertiger was dat ik nog een letter op papier heb gezet. Het was nog de tijd van de schrijfmachines, en alleen wat jongelingenpoëzie en een nooit uitgegeven verhalenbundel heeft er toen het daglicht gezien. Daarna is er niets meer uit mijn pen gevloeid, omdat ik veel onderhevig ben geweest aan depressies. Rond 2010 had ik die min of meer onder controle. Het was toen de tijd van de computers geworden.

Nu heb ik een aantal manuscripten afgewerkt. Je vindt ze onder de knop ‘Manuscripten’. Ik ben er nog niet in geslaagd om een uitgever te vinden, ik had het graag anders gezien, maar ik laat me daar zeker niet ontmoedigen.