DE WEG NAAR HET FASCISME IS GEPLAVEID MET GOEDE VOORNEMENS – DEEL 2

Op 26 april ll. stond er op apache.be een artikel ‘Mogen ook neonazi’s op 1 mei betogen van Bart De Wever?’.

De auteur Ton Rennenberg gaf een kort beeld van de neonazistische verenigingen die op dit ogenblik actief zijn in Vlaanderen.

Als eerste kwam de Nederlandse Volks-Unie (NVU) aan de beurt. Volgens een rapport van het Nederlandse Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid had dit neonazistisch groepje vorig jaar een zeventigtal aanhangers, maar intussen lijkt een belangrijk deel alweer verdwenen.

Dan volgde de ANV - Autonome Nationalisten Vlaanderen. Deze Vlaamse neonazisten hielden in Brugge op 16 februari 2016 een betoging en er doken een vijfentwintigtal mensen op.

Zoals in veel van deze obscure clubjes ontstaan er wrijvingen en een andere bende ziet het levenslicht: de ‘nieuwe’ Autonome Nationalisten. In Antwerpen wordt er op 24 september 2016 en eerste betoging georganiseerd en tweeëndertig sympathisanten waren aanwezig.

Op 1 mei ll. wilde een verzameling van neonazistische malloten betogen onder het motto ‘Nationalisten tegen kapitalisme’. Er werden enkele tientallen mensen verwacht.

In het artikel lees ik ook dat er nog meer fascistische groepen in Vlaanderen actief zijn, onder andere Blood & Honour en Combat 18.

Ik geef grif toe dat ik niet graag een lid van een van deze organisaties in het donker zou tegenkomen. Alhoewel, zou ik er als Arische man, zo op het zicht toch, schrik van moeten hebben?

Maar wordt onze democratie nu echt bedreigt door dit handvol randfiguren? Je kan het onkies vinden dat medemensen hardop racistische slogans roepen of met portretten van Hitler lopen te zeulen, maar zijn er geen andere dingen om wakker van te liggen.

Nazistisch onkruid schiet alleen wortel onder de juist omstandigheden. Op dit ogenblik is deze voedingsbodem in Vlaanderen nergens te bekennen. Als dit toch zou veranderen, en de nazistische trein zou weer volop beginnen te rijden, dan zullen de rails zeker niet zijn gelegd door de figuren die vandaag actief zijn in dit randgebeuren.

De voedingsbodem voor fascisme wordt altijd gecreëerd door de traditionele pijlers van de samenleving: onder ander de politiek, de media, de rechterlijke macht en het bedrijfsleven.

1) De politiek omdat ze in haar beleid de solidariteit te veel afzwakt en daarbij het menselijk egoïsme versterkt. Zolang als de zieken, de steuntrekkers en de gepensioneerden als slachtoffers aan de beurt komen, kijk maar naar Griekenland, dwarrelen er weinig vuiltjes door de lucht. Maar als men ook de lagere en hogere middenklasse, het grootste deel van de bevolking, teveel in de portemonnee treft, wordt het een ander verhaal.

2) Het gerecht omdat ze in haar ivoren toren zich hoe langer hoe meer verwijdert van de gewone man in de straat en zo het rechtsgevoel van de bevolking aantast.

3) De media omdat ze zich te weinig kritisch opstelt tegenover het establishment, in een sfeertje van ons kent ons.

4) Het bedrijfsleven omdat ze maar al te graag het kapitalistische systeem omarmt, zo veel mogelijk de winst probeert te maximaliseren, zelfs als het daarvoor nodig is om werknemers uit het arbeidscircuit te duwen. Een kapitalistische samenleving beschermt winst uit vermogen altijd beter dan inkomen uit arbeid.

Daarom lijdt mijn nachtrust meer onder dit soort problemen, dan door degenen die niet weten wat ze met hun leven moeten aanvangen, en daarom maar de fascist uithangen.

Zijn er dan echt geen dingen waar ik wakker van lig? Jazeker! We hebben immers al mogen genieten van een vleugje fascisme en dan nog binnen de grenzen van onze huidige rechtstaat. Toen ik in februari 2013 in Panorama de beelden zag van hoe de 26-jarige Jonathan Jacob door zes leden van het Bijzonder Bijstandsteam, bijgenaamd de Bottinekes, in een politiecel in Mortsel werd doodgeslagen, heb ik me meer onveilig gevoeld dan door alle in het artikel genoemde fascistische kliekjes. Naar goede Belgische gewoonte had men eerst geprobeerd om deze zaak in de doofpot te steken. Het voorval dateerde al van januari 2010. Ook kreeg ik een vieze smaak in de mond, toen ik sommige reacties las van krantenlezers, die alle begrip hadden voor de schoppende en slaande politieagenten.

Gelukkig bond Panorama de kat aan de bel en werden de Bottinekes toch nog gestraft. Dit programma was een van de langslopende op onze Vlaamse staatszender, maar vorig jaar verdween het van de beeldbuis. Vlaanderen heeft blijkbaar geen behoefte meer aan onderzoeksjournalistiek. Men houdt de massa liever rustig met programma's zoals 'De Club' op Eén, met een niveau waarvan zelfs een commerciële zender het schaamrood zou krijgen!

Antwerpen, 2 mei 2017

François THIJS,

noch meester, noch knecht.

P.S.: Ik herinner me ook nog een programma van Panorama over wantoestanden bij notarissen. Wat zou er van deze dossiers zijn geworden?