EEN VEENBRAND IN DE NEDERLANDSE POLITIEK!

EEN VEENBRAND IN DE NEDERLANDSE POLITIEK.


Op woensdag 22 november ll. vonden er in Nederland verkiezingen plaats voor de Tweede Kamer. De grote overwinnaar was de PVV van Geert Wilders. Dit resultaat had niemand verwacht. En de linkse partijen bleven dan ook verweesd achter. In het actualiteitenprogramma NieuwsUur vergeleek de journalist van dienst het met een veenbrand. Dit is een brand die lang ondergronds woekert en dan ineens aan de oppervlakte doorbreekt.

Nu is het meer dan duidelijk dat er een grote ontevredenheid onder de Nederlandse bevolking leeft over het gevoerde politieke beleid van de laatste jaren. Maar dat dit zo diep zat, had niemand durven vermoeden. Geert Wilders, een éénpersoonspartij, haalde 37 van de 150 zetels binnen. Vooral bij het kartel GroenLinks/ PvdA en D66 waren de druiven zuur. Zo mogen natuurlijk eerst eens in hun eigen hart kijken, omdat die uitslag bewijst dat het linkse verhaal hoe langer hoe meer begint te falen. Iets wat niet alleen merkbaar is in Nederland. Allicht worden we volgend jaar in eigen land met hetzelfde fenomeen geconfronteerd.

 

Ik ben ervan overtuigd dat de sociaaldemocratie de politieke overtuiging is waarbij de meeste mensen baat hebben. Ik bedoel dan wel in de zuivere vorm. En niet in het aftreksel dat ooit werd omschreven als: ‘De sociaaldemocratie is de handlanger van het kapitalisme.’ Wat ze al te vaak is! Er zijn twee bewijzen dat de sociaaldemocratie in Europa enorm faalt. Ten eerste worden de rijken er rijker en de armen armer. Ten tweede heeft het grootste deel van hun kiezers de laatste tientallen jaren hoe langer hoe meer hun toevlucht gezocht bij rechts.

 

De immigratie speelt daarin een belangrijke rol. Veel autochtonen zien die nieuwkomers als een bedreiging voor hun levensstandaard. Waar je ook niet naast kunt kijken is dat veel Europese landen grote begrotingsproblemen hebben. Zelfs Nederland dat de naam heeft rijk te zijn.

 

En dan is er nog de Europese Unie. De democratie heeft in het Westen een getrapte vorm. En volgens mij betekenen hoe meer trappen, gewoon hoe minder democratie. En wat is de laatste trap? De Europese Unie! Het asiel voor hoofdzakelijk uitgerangeerde politici. De bevolkingen van de landen, die daarvan deel uitmaken hebben het gevoel, en voor mij terecht, dat ze op de besluiten van die Unie geen enkele invloed kunnen uitoefenen. En wat blijkt nu. Als Wilders ferme maatregelen wil nemen tegen asielzoekers? En als hij minder Europese bijdragen wil bedragen? Dan kan dit alleen gebeuren met een akkoord van Europa. En als men dit zou weigeren, wat in de lijn van de verwachtingen ligt, zal de aversie van die geldverslindende moloch ongetwijfeld nog toenemen.


En dan was er nog de Nederlandse politicus, die als een Napoleon afdaalde van zijn Europese troon maar de Lage Landen. Frans Timmermans had dezelfde droom als zijn ook internationaal geroemde collega Sigrid Kaag. Het vader- of moederland van de ondergang redden. Sedert vorige woensdag weten we hoe het verhaaltje Kaag geëindigd is. En diezelfde dag werd voor Frans Timmermans niet meer en niet minder dan zijn Waterloo.

 

Door de uitslagen waren alle aanhangers van het kartel GroenLinks/PVDA zwaar uit hun lood geslagen. De PVDA-voorman zag er wel 10 jaar ouder uit. En een duidelijke rancune, dat de meeste van zijn landgenoten niet voor hem hadden gestemd, stak duidelijk de kop op. Hij probeerde de zaak nog wat te redden met tot op de draad versleten gemeenplaatsen zoals de democratie verdedigen, we moeten mensen verbinden, dit is een land voor iedereen, de rechtstaat redden, in Nederland is iedereen gelijk, wij zullen er zijn voor ons 1 000 000 kiezers. Vooral die laatste opmerking leverde de man veel kritiek op in de media. Men beschuldigde hem ervan om met die woorden bevolkingsgroepen tegen elkaar op te zetten. Wat hij zelf aan de PVV verwijt.

 

Waarom de PVV de verkiezingsoverwinning behaalde is zeer makkelijk te verklaren. In EenVandaag verklaarde de negenentwintigjarige Darjon van Ommeren: ‘Woning en alles kunnen betalen belangrijker dan klimaat.’ En schoolvoorbeeld is dat statushouders in veel gevallen eerder recht op een sociale woning hebben, dan de eigen bevolking. Dit zijn asielzoekers die in het bezit zijn van een verblijfsvergunning. Nu ben ik zeker geen Geert Wilders. En ik zal niet ontkennen, dat allochtonen ook een bedrage hebben geleverd, aan de Nederlandse samenleving. Maar die van de autochtone bevolking is natuurlijk veel groter. En als je dan ziet dat de nieuwkomers je kinderen en kleinkinderen voorbijsteken, in een land dat een enorm gebrek aan woningen heeft, en neem er de stijgende kosten voor levensonderhoud nog bij, kan je de armen en lagere middenklasse dan ongelijk geven als ze uitwijken naar rechts.

 

Ik besluit met deze uitspraak. ‘Als links de problemen van de gewone mensen niet meer kan oplossen, springt rechts maar al te graag in dat gat!’. ‘Een waarheid als een koe!’

  

Antwerpen, 25 november 2023



François THIJS,

noch meester, noch knecht.