EEN LAMPREI (BABYKONIJNTJE) EN EEN VERSLETEN RAMMELAAR (MANNETJESKONIJN).

Na de laatste federale-, regionale en Europese verkiezingen gingen in het Antwerpse filiaal van de politieke kmo Vooruit alle alarmbellen rinkelen. Op links, maar kan je Vooruit nog zo een partij noemen?, stak de PVDA hen voorbij. Ze behaalden bijna het dubbel aantal zetels. Het was er dan ook alle hens aan dek.

De enige Vooruit-mandataris die op stedelijk vlak iets betekende, Tom Meeuws, gaf er de brui aan. Hij had voldoende messen in de rug gekregen van zijn partijgenote Jinnih Beels, van wie de kwaliteiten omgekeerd evenredig zijn aan haar eigendunk. Ze zat in het college meer te fezelen met de N-VA-schepenen dan met haar eigen partijgenoot. Toch bleek dat ze bij partijvoorzitter Conner Rousseau in een hoger laatje lag dan Tom Meeuws. Als je niet tot de echte top van een politieke KMO behoort, is een teveel aan persoonlijkheid eerder een na- dan een voordeel.

Men moest dringend op zoek naar nieuw personeel, om de Antwerpse Vooruit-lijst te bevolken. En die eventueel ook in de gemeenteraad willen zetelen. Want lijsttrekker Kathleen Van Brempt, de bekende dochter van een dokwerker, staat dan wel op de eerste plek, maar blijft ze liever binnenrijven in de luwte van het Europees parlement. Ze weet dat er aan dat mandaat ooit een einde komt. Dan is er nog voldoende tijd om terug te keren naar de Antwerpse politiek. Zoiets noemt men carrièreplanning!

Eerst kwamen ze bij Vooruit uit bij Lien Van de Kelder, die onder andere in zowel de soapserie Thuis van de VRT, als in Familie van de VTM speelde. De Antwerpse socialisten oordeelden wellicht dat als je enkele jaren speelde in Vlaamse soapseries, het niet anders kan dan dat je de noden van de gemiddelde Vlaming door en door moet kennen. En dat is voor ‘n echte socialist, zoals ze denken bij Vooruit nog altijd te zijn, nooit weg. Ook werkte ze enige tijd op het kabinet van de socialistische minister Johan Vande Lanotte. Daar zal ze allicht haar proeftijd als socialiste goed hebben doorstaan, wat haar de stempel opleverde: ’t Is er een van ons!' Nu is Lien Van de Kelder nog een lampreitje met een wit kontje. En naar mijn mening zal ze niet veel kwaad kunnen doen.

Anders ligt het met de oude rammelaar Patrick Janssens, waarop men bij de Antwerpse socialisten ook rekent om te redden wat er te redden valt. Het zoveelste voorbeeld dat je in de politiek van niets versteld moet staan. De iconische foto van ‘de huilende Patrick’, in de armen van acteur Gene Bervoets, na zijn verkiezingsnederlaag in 2012, wordt van onder het stof gehaald. Iedereen had die nederlaag zien aankomen, behalve … Soms wordt het geapprecieerd dat mannen huilen, en ook ik ben er een voorstander van, dat ze meer hun emoties tonen, maar voor een verkiezingsnederlaag!!! Het ontlokte een zeer goede vriend de woorden: ‘Als een haai zelf wordt doodgebeten, zijn krokodillentranen ongepast!’

Begin 2013 verliet Janssens dus het Antwerpse stadhuis, met een spoor van tranen achter zich. De N-VA moest nog eerst alle vloeren droog dweilen, voordat ze hun intrek konden nemen op het Schoon Verdiep’. Als gemeenteraadslid in de oppositie zetelen, was hem natuurlijk te min. Hij bleef wel tot mei 2014 Vlaams volksvertegenwoordiger. Tijdens die periode ging hij onder andere doctoreren aan de London School of Economics.

In augustus 2014 verscheen Janssens in de media weer aan de oppervlakte als CEO van KRC Genk. In februari 2018 stopte mende samenwerking.

Toen verdween hij opnieuw in de luwte, met onder andere een functie bij het bureau B-Architecten.

In 2022 was Janssen een van de beschuldigden in het dossier Operatie Propere Handen. Er werd hem valsheid in geschrifte verweten, tijdens zijn functie als CEO van KRC Genk. Ik heb ooit in mijn naïviteit geloofd, wel al heel lang geleden, dat alle politici 110 % zuiver op de graat moesten zijn, zoals ook rechters en advocaten. Niet dus.

En in 2024 verschijnt Patrick Janssen opnieuw op het politieke toneel, als een kat met negen levens. Nu heeft de Patrick, een slagerszoon zonder brilletje, één groot voordeel op zijn voorganger Tom Meeuws. Jinnih Beels is weg In Antwerpen. Die kan hem in elke geval geen messen in de rug steken.

Op donderdag 29 augustus gaf Janssens een interview aan de VRT-Nieuws. Zijn lesje had hij goed uit het hoofd geleerd. Daarin schilderde hij zich af als de grote democraat. Nu behoren Bart de Wever en Patrick Janssens eerder tot de categorie van de verzuurde medemensen. Maar er is toch één verschil. Tijdens zijn burgemeesterschap liep linkse socialist Patrick Janssens het stadspersoneel meestal straal voorbij, al waren ze zielloze voorwerpen. Terwijl rechtse Bart De Wever toch meestal een goeiedag knikt. Voor alle duidelijkheid: dit werd met verteld door vroegere collega’s, die eerder het linkse gedachtegoed aanhangen. Ook hadden ze kritiek op zijn zeer autoritaire stijl als burgemeester. Iets wat de Patrick den Bart nu verwijt.

De kans is reëel dat beiden na de volgende gemeenteraadsverkiezingen in het college belanden. Het zal er plezant aan toe gaan, met die twee lachbekjes!

Antwerpen, 14 september 2024

François THIJS,

noch meester, noch knecht.